Luxemburg - België, foto's van grenspalen

Foto's Grenspalen Luxemburg - België

gp 59 Grenspaal 59
Paal gevonden aan de Luxemburgse oever van het beekje Jansborn.
Deze paal die ik aantrof, is ook weer een exemplaar van 1950. De Duitsche Bezetter heeft hier flink huisgehouden.
Wie zou de moeite genomen hebben om er '59' op te schilderen ?
Christian Willemot vertrouwde mij later eens toe dat hij de paal van het nummer had voorzien !

gp 60 Grenspaal 60
We verlaten de bergen, de bronnen en de bossen. Hier is het terrein glooiend. Tussen een weggetje en een weiland trof ik grenspaal 60. Het nummer was niet goed meer te lezen.

gp 61 Grenspaal 61
Niet gevonden !
Zou tussen een kruising van 5 weggetjes aan de rand van een bos moeten staan.
Paal was verdwenen of niet vindbaar. Enige jaren geleden trof Rob Vaessens de paal ook al niet meer aan.

gp 62 Grenspaal 62
Gevonden tussen het hoge gras op het hoogste punt van wat weilanden en akkers. Het weiland waarop ik de paal vond, wordt kennelijk niet gebruikt: het gras staat erg hoog.
Op de achterkant van deze paal was het jaartal '1866' te lezen. Voor het eerst dat ik dit jaartal tegenkwam. Het zou kunnen wijzen op het jaar van plaatsing.

gp 63 Grenspaal 63
De grens komt hier vanaf grenspaal 62 dwars door de weilanden. Paal staat langs het beekje Reelerfurthbach, dat vanaf hier de grens vormt tot bij grenspaal 64, waar het beekje ontspringt. Aan de Belgische kant staat bos, de Luxemburgse kant is ontgonnen en wordt gebruikt als weiland en akkerland.
gp 63a Grenspaal 63a
Aanvankelijk zag ik dit betonnen paaltje van 1950 aan voor gp 64. Na lang zoeken aangetroffen in zeer drassig, bijna ondoordringbaar gebied met beekjes, bronnetjes, omgevallen bomen, veel vliegen en ander vliegend ongedierte. Nauwelijks te onderscheiden van een boomstam.
Jos Swinnen mailde mij echter dat hij de originele grenspaal 64 had gevonden vlakbij deze, en dat dit dus niet grenspaal 64 kon zijn.
gp 64 20080623 Grenspaal 64
Jos had gelijk, een 30 tal meter van de betonnen paal trof ik in juni 2008 deze paal aan. In dichtbegroeid, haast ondoordringbaar drassig terrein ligt ie naast een stroompje. Helemaal begroeid met mos kon het even goed een boomstam zijn. Voor de foto ontdaan van mos. Hier ontspringt het beekje Reelerfurthbach, dat vanaf hier tot grenspaal 63 de grens vormt. Hoe die loodzware paal hier ooit is terechtgekomen...
Vanaf hier gaat het bergopwaarts, waarna landbouwgrond volgt.
gp 65, groot Grenspalen 65
Voor het eerst sinds lange tijd een dubbele paal. Langs de weg, aan de rand van het bos.
De grens maakt hier een knik en volgt ongeveer twee kilometer een zandweg. De 'grote' paal staat aan de rand van het bos en is helaas beschadigd. Een nummer is niet te lezen. Dit is een grote obelisk, ook wel 'Bismarck-paal' genoemd, exact hetzelfde als bijvoorbeeld grenspaal 193 op het drielandenpunt NL-DE-BE. Dit type paal werd rond 1840 geplaatst als vervanging van beschadigde, verdwenen of verrotte houten palen. Later (rond 1866 ?) werden de andere palen vervangen.
gp 65, klein Grenspalen 65
De kleine paal is van het model als de meeste voorgaande palen. Hiervan is het nummer nog wel leesbaar, zij het niet op deze internet-foto.
Deze paal staat aan de overzijde van de weg, aan de kant van het akkerland, komend vanaf 64. Langs wegen of rivieren die het gemeenschappelijk bezit zijn van de twee landen (een zogenaamd condominium) werden steeds twee palen geplaatst. Heden ten dage staat er vaak nog maar één paal, of geen paal. Vanaf hier tot paal 65 hebben ooit ook nog tussenpalen gestaan, maar daar zijn er geen meer van over.

Beschikbare foto's: 52 - 58 naar boven 66 - 70 71 - 75

	Grenspaal 59 Paal gevonden aan de Luxemburgse oever van het beekje Jansborn. Deze paal die ik aantrof, is ook weer een exemplaar van 1950. De Duitsche Bezetter heeft hier flink huisgehouden. Wie zou de moeite genomen hebben om er '59' op te schilderen ? Christian Willemot vertrouwde mij later eens toe dat hij de paal van het nummer had voorzien !
	Grenspaal 60 We verlaten de bergen, de bronnen en de bossen. Hier is het terrein glooiend. Tussen een weggetje en een weiland trof ik grenspaal 60. Het nummer was niet goed meer te lezen.
	Grenspaal 61 Niet gevonden ! Zou tussen een kruising van 5 weggetjes aan de rand van een bos moeten staan. Paal was verdwenen of niet vindbaar. Enige jaren geleden trof Rob Vaessens de paal ook al niet meer aan.
	Grenspaal 62 Gevonden tussen het hoge gras op het hoogste punt van wat weilanden en akkers. Het weiland waarop ik de paal vond, wordt kennelijk niet gebruikt: het gras staat erg hoog. Op de achterkant van deze paal was het jaartal '1866' te lezen. Voor het eerst dat ik dit jaartal tegenkwam. Het zou kunnen wijzen op het jaar van plaatsing.
	Grenspaal 63 De grens komt hier vanaf grenspaal 62 dwars door de weilanden. Paal staat langs het beekje Reelerfurthbach, dat vanaf hier de grens vormt tot bij grenspaal 64, waar het beekje ontspringt. Aan de Belgische kant staat bos, de Luxemburgse kant is ontgonnen en wordt gebruikt als weiland en akkerland.
	Grenspaal 63a Aanvankelijk zag ik dit betonnen paaltje van 1950 aan voor gp 64. Na lang zoeken aangetroffen in zeer drassig, bijna ondoordringbaar gebied met beekjes, bronnetjes, omgevallen bomen, veel vliegen en ander vliegend ongedierte. Nauwelijks te onderscheiden van een boomstam. Jos Swinnen mailde mij echter dat hij de originele grenspaal 64 had gevonden vlakbij deze, en dat dit dus niet grenspaal 64 kon zijn.
	Grenspaal 64 Jos had gelijk, een 30 tal meter van de betonnen paal trof ik in juni 2008 deze paal aan. In dichtbegroeid, haast ondoordringbaar drassig terrein ligt ie naast een stroompje. Helemaal begroeid met mos kon het even goed een boomstam zijn. Voor de foto ontdaan van mos. Hier ontspringt het beekje Reelerfurthbach, dat vanaf hier tot grenspaal 63 de grens vormt. Hoe die loodzware paal hier ooit is terechtgekomen... Vanaf hier gaat het bergopwaarts, waarna landbouwgrond volgt.
	Grenspalen 65 Voor het eerst sinds lange tijd een dubbele paal. Langs de weg, aan de rand van het bos. De grens maakt hier een knik en volgt ongeveer twee kilometer een zandweg. De 'grote' paal staat aan de rand van het bos en is helaas beschadigd. Een nummer is niet te lezen. Dit is een grote obelisk, ook wel 'Bismarck-paal' genoemd, exact hetzelfde als bijvoorbeeld grenspaal 193 op het drielandenpunt NL-DE-BE. Dit type paal werd rond 1840 geplaatst als vervanging van beschadigde, verdwenen of verrotte houten palen. Later (rond 1866 ?) werden de andere palen vervangen.
	Grenspalen 65 De kleine paal is van het model als de meeste voorgaande palen. Hiervan is het nummer nog wel leesbaar, zij het niet op deze internet-foto. Deze paal staat aan de overzijde van de weg, aan de kant van het akkerland, komend vanaf 64. Langs wegen of rivieren die het gemeenschappelijk bezit zijn van de twee landen (een zogenaamd condominium) werden steeds twee palen geplaatst. Heden ten dage staat er vaak nog maar één paal, of geen paal. Vanaf hier tot paal 65 hebben ooit ook nog tussenpalen gestaan, maar daar zijn er geen meer van over.