|
Grenspalen 52 Foto genomen vanaf de Duitse oever van de Our. Aan elke oever, in elk land staat één grenssteen. Het riviertje de Ribbach (of Réibaach) dat hier in de Our uitmondt, vormt de gens tussen Luxemburg (links) en België (rechts). De gebruikte grensstenen wijken sterk af van de de originele grenspalen, die midden 1800 geplaatst werden. De vorm en de belettering komen overeen met die van de grensstenen tussen België en Duitsland van na 1919. Niet vreemd, omdat bij het vaststellen van de grens na 1919 (dit gebeurde per protocol dd 19 september 1920) vanaf hier een nieuwe grens getrokken werd. Het oorspronkelijke Proces Verbaal vermeldt overigens dat er ook toen al drie palen geplaatst werden, aan elke oever één. De oude, oorspronkelijke palen zijn verdwenen. |
|
Grenspaal 53 In eerste instantie niet aangetroffen aan de Ribbach ! De wandeling erheen was een ware uitputtingsslag: vanaf grenspaal 54 is het een enorm steile afdaling naar beneden, en dan dus ook weer terug. Zelfs het Proces Verbaal van 1818 rept hierover: " Il a été impossible de fixer le sommet d'angle au poteau no. 54, et la distance entre celui-ci et le poteau no. 53, à cause de la hauter énorme de la Montagnde couverte de bois." De opstellers hebben de tocht zelf waarschijnlijk ook mogen maken en kwamen vervolgens niet uit met hun meetapparatuur... Rob Vaessens vond 'm echter wel (sept. 2004) waardoor ik nog een keer terug moest. Tijdens een tocht met Eef (juni 2008) uiteindelijk toch vrij eenvoudig gevonden omdat we de plaats vanaf een andere kant benaderden. Het gaat hier om een betonnen paal, die in de jaren '50 zwaar beschadigde oude palen verving. Zonder nummer, daarom door ons voorzien van en gekrijt nummer. |
|
Grenspaal 54 Deze paal vond ik dan wel. Midden in het bos, vlak voor de steile afdaling naar 53. Het nummer was nog net leesbaar, maar door ongunstige lichtinval is dat op de foto niet te zien. Dit is de eerste 'oude' paal die er nog staat. Dit type palen verving rond 1870 de oorspronkelijke houten palen.Het paaltje naast de grenspaal is een gemeentegrenspaaltje, met aan de ene kant "W" (Weiswampach), en aan de andere kant "OU" (Ouren). |
|
Grenspaal 55 Aan de weg tussen Ouren en Weiswampach staat paal 55, bijna in verregaande staat van ontbinding. Met een verweerd gemeentegrenspaaltje en een niet te duiden kapot bord waar ooit waarschijnlijk 'Luxembourg'op stond, biedt het een godvergeten en troosteloze aanblik. En hoewel het een mooie dag was, voelde het guur aan en woei het hier onaangenaam hard ! |
|
Grenspaal 56 Na een lange en moeizame zoektocht uiteindelijk toch gevonden. De bodem was hier erg dicht bedekt. Bovendien konden we ons moeilijk oriënteren tussen het groen, de heuvels en de beekjes. Uiteindelijk toch gevonden. Dat het nummer zo goed leesbaar is, danken wij aan Rob ! Dit was de eerste paal die ik van krijt voorzag. Voorheen was dit fenomeen mij niet bekend. |
|
Grenspaal 57 Het zelfde als bij grenspaal 56. Beekjes, heuvels en ondoordringbaar groen. Moeilijk te vinden dus, uiteindelijk toch gevonden bij de bron van het beekje Eschelborn. Aanvankelijk zagen wij deze ongenummerde paal aan voor paal 56, maar dat bleek niet juist. Dit type paal zien we vanaf nu vaker. Het is niet de originele paal van eind 1800, maar een ongenummerde paal van rond 1950. Een aantal grenspalen was door de Duitsers tijdens de oorlog vernietigd, omdat ze geen enkele functie meer hadden.... Gelukkig zijn deze palen herplaatst. |
|
Grenspaal 58 Deze paal lijkt verdwenen, maar bij toeval toch ontdekt. De grenspaal is namelijk grotendeels verdwenen in de grond, maar de top steekt nog net boven de grond uit. Kan niet missen, want de kaart vermeldt precies waar de paal zich moet bevinden ! Uit de stompe top kan ik opmaken dat ook dit een '1950' paal is. |
| Beschikbare foto's: | naar boven | 59 - 65 | 66 - 70 | 71 - 75 |