Rechtsonder in de laatste kronkel van het riviertje de Our, ligt het dorp Ouren. Bij grenspaal 52 is het 'nieuwe' drielandenpunt. De grens loopt via de beboste heuvels richting de dorpjes Leithum (Lux.), Beiler (Lux.) naar Weiswampach. Net daarboven buigt de grens weer naar boven af, en komt tenslotte uit bij Schmëtt, iets ten noorden van Huldange. De grens met Luxemburg wordt vanaf daar gevormd door de 286 grenspalen tussen Rodange (grenspaal 1) en hier (grenspaal 286).

Onze telling begint bij grenspaal 52, die sinds 1918 het drielandenpunt Luxemburg, België, Duitsland vormt. De telling loopt tot grenspaal 75, die in de periode 1839 - 1918 het drielandenpunt van genoemde landen vormde. Door de annexatie van Duits grondgebied na de eerste wereldoorlog schoof de grens dus op in oostelijke richting.

Onderstaande kaarten bevatten delen uit:
- de topografische kaart van Luxemburg, schaal 1:20.000, bladnummer TC 2, en:
- de topografische kaart van België, schaal 1:25.000, bladnummers 61/3-4, 61/1-2 en 56/5-6. Verkrijgbaar bij goed gesorteerde kaartenwinkels, ook in Nederland. Uitstekend te gebruiken als wandelkaart !

	De grens Luxemburg - Duitsland komt uit zuidelijke richting en loopt door de Our. Bij grenspaal 52 maakt de grens een hoek naar links en verlaat de Our. Bij grenspaal 52 begint echter ook de grens tussen België en Duitsland. Deze grens wordt met in totaal 1032 grensstenen gemarkeerd. De grens loopt nog een klein stukje langs de Our en gaat dan in oostelijke richting. Ik hoop dat dit op de kaart voldoende zichtbaar is. De grensstenen 2,3,4 en 5, die wel op de kaart vermeld staan, trof ik niet aan ! Grenssteen 6 wel.
	De grens tussen de palen en 53 wordt gevormd door een beekje "Réibaach" geheten, dat in de Our uitmondt. De hoogtelijnen op de kaart geven al aan dat grenspaal 53 in het stroomdal van dat beekje staat. Vanaf hier loopt de grens niet meer water, maar over land. Het gaat steil bergopwaarts naar grenspaal 54 en 55. Grenspaal 55 bevindt zich op 495 meter, bijna het hoogste punt in de omgeving. Tussen grenspaal 53 en 55 zit een hoogteverschil van 125 meter ! Grenspalen 56 en 57 lijken makkelijk te vinden, maar de realiteit is anders ! Je verliest al snel je oriëntatie tussen de bossen, heuvels, varens en kreken.
	We slaan een stuk over en komen uit bij de grenspalen 68 t/m 71. Deze staan alle op relatief korte afstand van elkaar. Bij het voormalige Zollamt Wemperhaard, waar vreemd genoeg geen grenspaal staat, komen veel lokale wegen samen. Grenspaal 71 is verdwenen.
	De Belgische topografische kaart vermeldt de grenspalen 71a t/m 71d. Deze palen staan niet in het proces verbaal genoemd. Het zijn ook geen grenspalen, maar grensstenen, en zijn wellicht later geplaatst. Ze zijn niet genummerd en daarom minder interessant voor deze site. Om niemand te kort te doen, neem ik er één op bij de foto's. Grenspaal 72 was ook al niet meer te vinden !
	Grenspaal 75, aan de rechterzijde van de weg vormt de laatste 'Pruisische' grenspaal tussen Luxemburg en België. Tussen 1839 en 1919 was hier het drielandenpunt tussen Luxemburg, België en Duitsland. Aan de linkerzijde van de weg nemen de gietijzeren palen (286) het over. De huidige grens maakt hier een knik naar links De grenslijn van 1818 staat echter nog wel op de kaart aangegeven, omdat deze lijn nu de scheiding vormt tussen twee kantons. Vanaf hier markeren de nog aanwezige grenspalen geen staatsgrens meer en zijn in feite werkeloos.