|
Grenssteen I
Grenssteen I, aan de drukke N3 Liège - Aachen, ten westen van
Kelmis. Ooit een soort van drielandenpunt. Het begin van Moresnet.
Een bord lijkt te verwijzen naar een wandelroute van de
grensstenen. De route kent niet echt een duidelijk vervolg, zoals vaker met
verwijzingsborden in België.
|
|
Grenssteen II
Grenssteen II staat in de tuin van een huis in een
buitenwijk van Kelmis. Via een weg aan de achterzijde van het huis bereikten we de tuin. Een foto was snel gemaakt op dit vroege uur.
|
|
Grenssteen III
Deze steen is verplaatst en staat niet langer langs de Geul. In 2013 is de steen daar weggehaald en is sinds 2019 te
bewonderen op de binnenplaats van het gemeentehuis van Kelmis
aan de Kirchstrasse. De binnenplaats is vrij toegankelijk.
Tijdens vorige tochten stond de steen nog aan de Geul, zie onderliggende foto uit 2004.
|
|
Grenssteen IIII
Grenssteen IIII staat ook al in een achtertuin op de grens van een aantal percelen. Een beetje rommelig allemaal. Vroeger makkelijk toegankelijk, nu
moesten we door een tuin van een huis waar niemand aanwezig was.
|
|
Grenssteen V
Steen V vonden we bij een splitsing van wegen in het buitengebied van
Kelmis. Ook hier is de laatste jaren gebouwd.
|
|
Grenssteen VI
In het talud van een smalle weg. Nummer is moeilijk op de foto te krijgen maar na enig snoeiwerk van de vele bramenstruiken konden we er nog wel wat van maken.
|
|
Grenssteen VII
Langs een weg. Steen is enigszins verweerd waardoor het nummer niet goed meer leesbaar is. Dat komen we later nog veel meer tegen. Tijdens onze vorige tochten was de grond hier onbebouwd, nu staat
er een huis aan de weg.
|
|
Grenssteen VIII
Op de grens van een weiland en een maisakker vonden we grenssteen VIII. Met behulp van een nauwkeurige GPS leest Eef de coördinaten af.
|
|
Grenssteen VIIII
Grenssteen VIIII staat midden in het maisveld. Alleen dus in de winter makkelijk
te vinden. Ook van deze steen is het nummer niet meer te lezen maar krijt doet wonderen.
|
|
Grenssteen X
Grenssteen X staat op een weiland, dat doorkruist wordt door
een smal wandelpad vlakbij het riviertje de Roebach.
De steen ziet er relatief nieuw uit, is niet origineel. De vorm wijkt wat af, zo is de bovenkant plat en niet lciht schuin zoals bij de andere grensstenen.
Opvallend ook is dat twee zijkanten niet bewerkt en dus ruw zijn. Bij andere stenen uit deze reeks
kwamen we dat niet tegen.
Volgende pagina
|